چرخه حیات توسعه نرم افزار یا SLDC چیست؟
چرخه حیات توسعه نرم‌افزار، کاربرد روش‌های استاندارد کسب و کار در ساخت برنامه‌های نرم‌افزاری است. این برنامه به طور معمول به شش تا هشت مرحله تقسیم می‌شود: برنامه‌ریزی، نیازمندی‌ها، طراحی، ساخت، مستندسازی، آزمایش، استقرار، نگهداری. با تصمیم مدیران بسته به محدوده پروژه، مراحل ترکیب، تقسیم یا حذف می شوند.
پنج مرحله اصلی چرخه حیات توسعه نرم افزار:
- برنامه ریزی
- تعریف نیازمندی ها
- طراحی و نمونه سازی
- توسعه نرم افزار
- آزمایش
فواید استفاده از SDLC:
- برای مراحل مختلف در طول مسیر توسعه واژگان مشترک و قابل فهم ایجاد می‌کند
- کانال های ارتباطی و انتظارات مشخص بین توسعه دهندگان و ذینفعان پروژه تعریف می‌کند
- نقش ها و مسئولیت های واضحی را برای کل تیم تعیین می‌کند (توسعه دهندگان ، طراحان ، مدیران پروژه و غیره…)
- تعریف مشخصی را از وضعیت انجام شده که مورد توافق همه باشد ارائه می‌دهد تا دامنه و اسکوپ پروژه تغییری نکند
- نحوه رسیدگی به اشکالات ، باگ ها، درخواست قابلیت‌های جدید و به روزرسانی ها را تدوین می‌کند
از این گذشته، نداشتن یک برنامه برای توسعه نرم افزار به معنای بازه های زمانی طولانی تر ، کیفیت پایین یا حتی خرابی های آشکار است. از طرفی دیگر، توسعه دهنده های شما نمیدانند دقیقا چه بسازند. مدیران پروژه هیچ سرنخی و اطلاعاتی از پیشرفت پروژه ندارند. همچنین مدیر پروژه بدون SDLC نمی‌تواند به شما بگوید که آیا از بودجه پروژه عقب یا جلو هستید.
جمع بندی:
چرخه حیات توسعه نرم‌افزار به شما نشان می‌دهد که چه اتفاقی می‌افتد و دقیقاً در کجا روند توسعه شما بهبود می‌تواند انجام گردد.
مانند بسیاری از فرآیندهای کسب و کار، چرخه حیات توسعه نرم‌افزار با هدف تجزیه و تحلیل و بهبود روند ایجاد نرم‌افزار انجام می‌شود. این امر یک دیدگاه مقیاس‌پذیر از پروژه، از کدگذاری روزانه گرفته تا مدیریت تاریخ تولید را ایجاد می کند.
همچنین تولید نرم افزار صورت های مالی پارسیس از قواعد SDLC مستثنی نیست.
