نرم افزار صورت مالی – ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ- تلفیق- پارسیس
نرم افزار صورت مالی پارسیس– صورت مالیﭘﻴﺸﮕﻔﺘﺎر
(1)اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 18 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ و ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻛﻪ درﺗﻴﺮﻣﺎه 1385 ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺠﻤـﻊ ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺳـﺎزﻣﺎن ﺣـﺴﺎﺑﺮﺳﻲ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 18 ﻗﺒﻠﻲ ﻣﻲﺷﻮد و اﻟﺰاﻣـﺎت آن درﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻛﻪ دوره ﻣﺎﻟﻲ آﻧﻬﺎ از ﺗﺎرﻳﺦ 1385/1/1 و ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد،ﻻزماﻻﺟﺮاﺳﺖ.
دﻻﻳﻞ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد
(2)اﻳﻦ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺑـﻴﻦاﻟﻤﻠﻠـﻲ ﺣـﺴﺎﺑﺪاري و ﺑﻬﺒـﻮد اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﻲ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺗﻐﻴﻴﺮات اﺻﻠﻲ
(3)ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﻲ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از 90 درﺻﺪ ﺳـﻬﺎم آﻧﻬـﺎ دراﺧﺘﻴـﺎر واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد درﺻﻮرت ﻛﺴﺐ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺳﺎﻳﺮ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم، ﻣﻠﺰم ﺑﻪ اراﺋـﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ. ﺷﺮط 90 درﺻﺪ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﻳﺪ ﺣﺬف ﺷﺪه اﻣﺎ ﺷـﺮاﻳﻂدﻳﮕﺮي ﻃﺒﻖ ﺑﻨﺪ 6 اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﺿﺎﻓﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
(4)ﻋﺪم اﻟﺰام ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ درﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺷـﺪﻳﺪ و ﺑﻠﻨﺪﻣـﺪت،دراﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺬفﺷﺪه اﺳﺖ. زﻳﺮا اﮔﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ از دﺳﺖ دادن ﻛﻨﺘﺮل ﺷـﻮد، واﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﭘﺬﻳﺮ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ اﻧﻄﺒﺎق ﻧﺪارد و درﻧﺘﻴﺠـﻪ ﻣـﺸﻤﻮل ﺗﻠﻔﻴـﻖ ﻧﻤﻲﺷﻮد. اﻣﺎ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ وﺟﻮد ﻣﺤﺪودﻳﺖ، ﻛﻨﺘﺮل ﻛﻤﺎﻛﺎن ﺑﺮﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ، واﺣﺪ ﺗﺠـﺎرياﺻﻠﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ.
(5)در اﺳﺘـﺎﻧﺪارد ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈـﺮ ﺷـﺪه، ﺳﻬـﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺮاﺳـﺎس ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎيﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد. در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠـﻲ،ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﺪ.
(6)ﺑﺮاي اﻧﻌﻜﺎس ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ، روش ارزشوﻳﮋه از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺎز ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﻲ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ روش ﻣﺠﺎز ﺑﻮد.
اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ” ﻣﻘﺪﻣﻪاي ﺑﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري “ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ وﺑﻜﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد.
ﻫﺪف
1.ﻫﺪف اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، اﻟﺰام واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎﻟﻲ درﺑﺎره ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﮔﺮوه واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري اﺳﺖ. ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﻛﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮوه، ﺗﻌﻬﺪات ﮔﺮوه و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻛﺴﺐ ﺷﺪه. از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﻜﺎرﮔﻴﺮي ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮔـﺮوه را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ. اﻳـﻦ اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺑـﺎ ﻓـﺮض اﻳـﻦ ﻛـﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻋﻀﻮ ﮔﺮوه، ﺷﺮﻛﺖ ﺳﻬﺎﻣﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﻨﻈـﻴﻢ ﺷـﺪه اﺳـﺖ اﻣـﺎ اﻟﺰاﻣـﺎت آندر ﻣﻮرد ﺳﺎﻳﺮ اﻧﻮاع واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻧﻴﺰ ﻛﺎرﺑﺮد دارد.
داﻣﻨﻪ ﻛﺎرﺑﺮد
2.اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﻬﻴﻪ و اراﺋﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﮔﺮوه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺣـﺴﺎﺑﺪاريﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﻌﻜﺎس در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﻜﺎر رود.
3.اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺗﺮﻛﻴﺒﻬﺎي ﺗﺠﺎري و آﺛﺎر آن ﺑﺮ ﺗﻠﻔﻴﻖ، ﺷﺎﻣﻞ ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺮﻛﻴﺐ(ﺑﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 19 ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد)را درﺑﺮ ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد.
ﺗﻌﺎرﻳﻒ
4.اﺻﻄﻼﺣﺎت ذﻳﻞ در اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﺎ ﻣﻌﺎﻧﻲ ﻣﺸﺨﺺ زﻳﺮ ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ اﺳﺖ :
*ﺗﻠﻔﻴﻖ : ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺗﻌﺪﻳﻞ و ﺗﺮﻛﻴﺐ اﻃﻼﻋﺎت ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻳـﻚ واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري اﺻـﻠﻲ وﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ آن ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ اﻃﻼﻋﺎتﻣﺎﻟﻲ ﮔﺮوه را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ اراﺋﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
- ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ : آن ﺑﺨﺶ از ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎن و ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋـﻲ، ﺑـﺎ درﻧﻈـﺮﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﻌﺪﻳﻼت ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ ﺳﻬﺎﻣﻲ اﺳﺖ. ﻛﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣـﺴﺘﻘﻴﻢاز ﻃﺮﻳﻖ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ دﻳﮕﺮ، ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺪارد.
- ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ : ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻳﻚ ﮔﺮوه اﺳﺖ ﻛﻪ آن ﮔﺮوه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳـﻚ ﺷﺨـﺼﻴﺖاﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد.
- ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ : ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ اراﺋﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد و در آنﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارﻳﻬﺎ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺎﻟﻜﺎﻧﻪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ و ﻧﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴﺎت وﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬـﺎيواﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﭘﺬﻳﺮ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮد.
- ﻛﻨﺘﺮل : ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ راﻫﺒﺮي ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ و ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺴﺐ ﻣﻨـﺎﻓﻊ ازﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آن .
- ﮔﺮوه : واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و ﻛﻠﻴﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ آن.
- واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ : ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻛﻪ داراي ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ اﺳﺖ.
- واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ : ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري دﻳﮕـﺮي ) واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎرياﺻﻠﻲ( اﺳﺖ.
اراﺋﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ
5 . ﻫﺮ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ، ﻏﻴﺮ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻳﺎد ﺷﺪه در ﺑﻨـﺪ 6، ﺑﺎﻳـﺪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲﺗﻠﻔﻴﻘﻲ را ﺗﻬﻴﻪ و ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺧﻮد را ﻫﻤﺮاه آن اراﺋﻪ ﻛﻨﺪ.
6 . ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺗﻨﻬﺎ در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﺗﻤﺎم ﺷﺮاﻳﻂ زﻳﺮ، ﻣﻠـﺰم ﺑـﻪ اراﺋـﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﻧﻴﺴﺖ :
اﻟﻒ .واﺣﺪ ﻣﺰﺑﻮر، ﺧﻮد واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ و ﺗﻤﺎﻣﺎً ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ دﻳﮕـﺮ ﺑﺎﺷـﺪ ﻳـﺎ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻳﻚ واﺣﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻛﻤﺘﺮ از 100 درﺻـﺪ ﺳـﻬﺎم ﺑﺎﺷـﺪ. اﻣـﺎ ﺳـﺎﻳﺮ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم، ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ آﮔﺎﻫﻲ از ﻗﺼﺪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺑﺮاي ﻋﺪم اراﺋﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺧﻮد را اﻋﻼم ﻧﻜﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ب . ﺳﻬﺎم ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ اوراق ﺑﻬﺎدار آن واﺣﺪ در ﺑﻮرس اوراق ﺑﻬﺎدار ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺎزارﻫﺎي در دﺳـﺘﺮسﻋﻤﻮم، ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ ﻧﺸﻮد.
ج . واﺣﺪ ﻣﺰﺑﻮر ﺑﺮاي ﻋﺮﺿﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ اوراق ﺑﻬﺎدار ﺑﻪ ﻋﻤﻮم، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺧﻮد را ﺑـﻪ ﻫﻴﺌـﺖ ﭘﺬﻳﺮش ﺑﻮرس اوراق ﺑﻬﺎدار ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻧﺪاده ﻳـﺎ درﺟﺮﻳـﺎن ﺗﺤﻮﻳـﻞ آنﻧﺒﺎﺷﺪ.
د . واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﻣﻴﺎﻧﻲ آن واﺣﺪ، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ ﻗﺎﺑـﻞ دﺳـﺘﺮس ﺑـﺮاياﺳﺘﻔﺎده ﻋﻤﻮﻣﻲ را ﺑﺮاﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ.
7 . در ﻣﻮاردي ﻛﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺗﺤﺖ ﻛﻨﺘﺮل واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻـﻠﻲ ﻗـﺮار ﻣـﻲﮔﻴـﺮد. ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻛﺎﻣﻞ وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻲ. ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣـﺎﻟﻲ و ﺟﺮﻳﺎﻧﻬﺎي ﻧﻘﺪي آن را ﻧﺸﺎن ﻧﻤﻲدﻫﺪ. اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠـﺎري اﺻـﻠﻲ ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮﻳﻬﺎي اﻗﺘﺼﺎدي و ارزﻳﺎﺑﻲ وﻇﻴﻔـﻪ ﻣﺒﺎﺷـﺮت. ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺑـﻪ اﻃﻼﻋـﺎﺗﻲ درﺑـﺎره وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺎﻟﻲ، ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﺎﻟﻲ و ﺟﺮﻳﺎﻧﻬﺎي ﻧﻘﺪي ﮔﺮوه ﻧﻴﺎز دارﻧﺪ. اﻳﻦ ﻧﻴﺎز از ﻃﺮﻳﻖ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎﻟﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺮوه را ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻳـﻚ ﺷﺨـﺼﻴﺖاﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ و ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺮزﻫﺎي ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ ﺷﺨﺼﻴﺘﻬﺎي ﺣﻘﻮﻗﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اراﺋﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ.
8 . اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﺻﻠﻲ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاران در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻫـﺴﺘﻨﺪ. زﻳﺮا آﻧﺎن از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ، در ﮔﺮوه واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻧﻴﺰ ﻣﻨﺎﻓﻌﻲ دارﻧﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦﺣﺎل، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻔﻴﺪي ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺮ اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲآورد. ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، ﺑﺴﺘﺎﻧﻜﺎران ﻳﺎ وام دﻫﻨﺪﮔﺎﻧﻲ ﻛﻪ وﺛﻴﻘﻪ ﻃﻠﺐ آﻧﻬﺎ در ﻳﻜـﻲ از واﺣـﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﮔﺮوه ﻗﺮار دارد. ﻧﻴﺎز ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري ﻣﺮﺑـﻮط دارﻧـﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻫﻤﻴﻦ اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ ﺗﻮان ﻣﺎﻟﻲ ﮔـﺮوه از ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪ. ﺗﺎ در ﻣﻮرد وﺛﻴﻘﻪ ﻣﺆﺛﺮ ﻃﻠﺐ ﺧﻮد و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﭼﺸﻢاﻧﺪاز اداﻣﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺗﻮان ﻣﺎﻟﻲ ﮔﺮوه ﺑﺮاي ﺑﺴﺘﺎﻧﻜﺎران واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠـﺎري ﻓﺮﻋـﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ واﺑﺴﺘﮕﻲ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﻳﻦ واﺣﺪﻫﺎ داراي اﻫﻤﻴﺖ اﺳﺖ. زﻳـﺮا ﺣﺘـﻲ در ﻧﺒـﻮد ﺿـﻤﺎﻧﺘﻬﺎي ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ رﺳﻤﻲ، ﻓﺸﺎرﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﻮد واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ از واﺣـﺪﻫﺎيﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﻗﺒﺎل ﺑﺴﺘﺎﻧﻜﺎران ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻲ ﻛﻨﺪ.
ﺷﻤﻮل ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ
9 . ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و ﻛﻠﻴﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ آن را درﺑﺮ ﮔﻴﺮد.
10.ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و ﻛﻠﻴﻪ واﺣﺪﻫﺎﻳﻲ را در ﺑﺮﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻛـﻪ ﺗﺤـﺖ ﻛﻨﺘﺮل واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻗﺮار دارﻧﺪ. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ، ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ از ﻃﺮﻳﻖ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ دﻳﮕﺮ ﺧﻮد، ﻣﺎﻟﻚ ﺑﻴﺶ از ﻧﺼﻒ ﺳﻬﺎم ﺑـﺎ ﺣـﻖ رأي ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﺑﺎﺷﺪ. ﻓﺮض ﺑﺮ وﺟﻮد ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮ آن واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري اﺳـﺖ، ﻣﮕـﺮ در ﻣﻮارد اﺳﺘﺜﻨﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺑﺘﻮان آﺷﻜﺎرا ﻧﺸﺎن داد. ﭼﻨـﻴﻦ ﻣـﺎﻟﻜﻴﺘﻲ، ﺳـﺒﺐ ﻛﻨﺘـﺮل واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري ﻧﻤﻲﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در ﺻﻮرت ﺗﺤﻘﻖ ﻫﺮ ﻳﻚ از وﺿﻌﻴﺘﻬﺎي زﻳﺮ، ﺣﺘﻲ اﮔـﺮ ﻣﻴـﺰان ﻣﺎﻟﻜﻴـﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺑﺮ ﺳﻬﺎم ﺑﺎ ﺣﻖ رأي واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ 50 درﺻﺪ ﻳﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑـﺎزﻫﻢ ﻛﻨﺘﺮل وﺟﻮد دارد:
اﻟﻒ . ﺗﺴﻠﻂ ﺑﺮ ﺑﻴﺶ از ﻧﺼﻒ ﺣﻖ رأي واﺣﺪ ﺗﺠﺎري از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم.
ب . ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ راﻫﺒﺮي ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ و ﻋﻤﻠﻴﺎﺗﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري از ﻃﺮﻳﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻳﺎ ﺗﻮاﻓﻖ.
ج . ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻧﺼﺐ و ﻋﺰل اﻛﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎي ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ارﻛﺎن ادارهﻛﻨﻨﺪه ﻣـﺸﺎﺑﻪ،در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮل واﺣﺪ ﺗﺠﺎري دراﺧﺘﻴﺎر ارﻛﺎن ﻣﺰﺑﻮر اﺳﺖ.
11. ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ.
12.واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ در ﺻﻮرت از دﺳﺖ دادن ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ ﻫﺪاﻳﺖ ﺳﻴﺎﺳﺘﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ و ﻋﻤﻠﻴـﺎﺗﻲواﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﭘﺬﻳﺮ ﺑﺮاي ﻛﺴﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ از ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي آن، ﻛﻨﺘﺮل آن واﺣﺪ را از دﺳﺖ ﻣﻲدﻫـﺪ.از دﺳﺖ دادن ﻛﻨﺘﺮل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻧﺴﺒﻲ ﻳﺎ ﻣﻄﻠﻖ در ﻣﻴﺰان ﻣﺎﻟﻜﻴـﺖ، ﻳـﺎ ﺑـﺪون آن، واﻗﻊ ﺷﻮد. ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، ﻛﻨﺘﺮل ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﻪدﻟﻴﻞ اﻋﻤﺎل ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮآنﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ، دادﮔﺎه ﻳﺎ ﻣﺮاﺟﻊ ذﻳﺼﻼح دﻳﮕﺮ ﻳﺎ درﻧﺘﻴﺠﻪ ﺗﻮاﻓﻖ ﻗﺮاردادي از دﺳﺖ ﺑﺮود.
13.ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ از ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﻪ از ﺷﻤﻮل ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ ﺧـﺎرج ﻣﻲﺷﻮد و در زﻣﺮه واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري واﺑﺴﺘﻪ ﻗﺮار ﻧﻤﻲﮔﻴﺮد. ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒـﻖ اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺣـﺴﺎﺑﺪاريﺷﻤﺎره 15 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ” ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارﻳﻬﺎ “ ﺑﺎ آن ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻮد.
ﺿﻮاﺑﻂ ﺗﻠﻔﻴﻖ
14.ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ آن ﺑﺎ ﺟﻤﻊ ﻛﺮدن. اﻗﻼم ﻣﺸﺎﺑﻪ داراﻳﻴﻬﺎ، ﺑﺪﻫﻴﻬﺎ، ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪ، درآﻣـﺪﻫﺎ و ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎ ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﺮاي اﻳﻨﻜﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎﻟﻲ ﮔﺮوه را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ اراﺋﻪ دﻫﺪ، ﻋﻼوهﺑﺮ درﻧﻈﺮ داﺷﺘﻦ آﺛـﺎر ﻧﺎﺷـﻲ از ﺗﺮﻛﻴﺒﻬﺎي ﺗﺠﺎري ﺑﺮﺗﻠﻔﻴﻖ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 19، اﻟﺰاﻣﺎت ﻣﻨﺪرج در ﺑﻨﺪﻫﺎي 15 ﺗﺎ 31 رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮد.
ﺗﻌﺪﻳﻼت ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ
ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ
15.ﺳﻮدﻫﺎي ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ ﻛﻪ در ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي داراﻳﻴﻬﺎ ﻣﻨﻈـﻮر ﺷـﺪهاﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﺎﻣﻞ ﺣﺬف ﺷﻮد .
16.زﻳﺎﻧﻬﺎي ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻧﺎﺷﻲ از ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي رﺳـﻴﺪن ﺑـﻪ ﻣﺒﻠـﻎ دﻓﺘـﺮي داراﻳﻴﻬﺎ از ارزش آﻧﻬﺎ ﻛﺴﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺬف ﺷﻮد ﻣﮕﺮ ﺗﺎ ﺣـﺪي ﻛـﻪ ﻣﺒﻠـﻎ دﻓﺘـﺮيداراﻳﻲ ﻣﺒﺎدﻟﻪﺷﺪه را ﻧﺘﻮان ﺑﺎزﻳﺎﻓﺖ ﻛﺮد.
17.ﺑﺮاي ﺣﺬف ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎن ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ داراﻳﻴﻬﺎي ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻳﻚ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﮔﺮوه، ﻣﺒﻠﻎ آن ﺑـﻴﻦاﻗﻠﻴﺖ و واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺗﺴﻬﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮد.
18.ﻣﺎﻧﺪه ﺣﺴﺎﺑﻬﺎ و ﻣﻌﺎﻣﻼت ﻓﻴﻤﺎﺑﻴﻦ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻣﺸﻤﻮل ﺗﻠﻔﻴﻖ (ﺷﺎﻣﻞ ﻓﺮوش، ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎ و ﺳﻮد ﺳﻬﺎم)ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺬف ﺷﻮد.
19.اراﺋﻪ اﻃﻼﻋﺎت درﺑﺎره ﻓﻌﺎﻟﻴﺘﻬﺎي اﻗﺘﺼﺎدي ﮔﺮوه ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻗﺘـﺼﺎدي واﺣـﺪ در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﮔﺰارش ﺷﺪه در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ آن اﺳﺖ.
ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺘﺞ ﺑﻪ ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎﻧﻲ ﮔﺮدد ﻛﻪ در ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي داراﻳﻴﻬﺎي ﮔﺮوه، ﻧﻈﻴـﺮ ﻣﻮﺟـﻮدي ﻣﻮاد وﻛﺎﻻ و داراﻳﻴﻬﺎي ﺛﺎﺑﺖ ﻣﺸﻬﻮد، ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻲﺷﻮد. در ﻣﻮرد آن ﺑﺨﺶ از اﻳﻦ داراﻳﻴﻬﺎ ﻛﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن در ﺗﻤﻠﻚ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻣﺸﻤﻮل ﺗﻠﻔﻴﻖ اﺳﺖ، ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳـﺎن ﺛﺒـﺖ ﺷﺪه در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻋﻤﻼً ﺑﺮاي ﮔﺮوه ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻳـﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋـﻪ، ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ از ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴﺎت و ﻣﺒﻠﻎ داراﻳﻴﻬﺎي ﮔﺮوه ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮد. اﻳﻦ ﺣﺬف ﻛﻞ ﻣﺒﻠﻎ را درﺑﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮد ﺣﺘﻲ اﮔﺮ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ داراي ﺳﻬﺎﻣﺪار اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺑﻴﻦ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻣﻨﻈﻮر ﺷﺪه در ﺗﻠﻔﻴﻖ، ﺑﺎ داراﻳﻴﻬﺎ و ﺑﺪﻫﻴﻬﺎﻳﻲ ﺳﺮ و ﻛﺎر دارد ﻛﻪ ﻛﻼً ﺗﺤـﺖ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮوه اﺳﺖ ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﺻﺪ درﺻﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ.
از دﻳﺪﮔﺎه ﮔﺮوه ﺑﻪﻋﻨـﻮان ﻳـﻚ ﺷﺨﺼﻴﺖ اﻗﺘﺼﺎدي واﺣﺪ، ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎﻧﻲ از ﻣﻌﺎﻣﻼت درون ﮔﺮوﻫﻲ اﻳﺠـﺎد ﻧﻤـﻲﺷـﻮد زﻳـﺮا ﻫﻴﭻﮔﻮﻧﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎ ﻛﺎﻫﺸﻲ در ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﮔﺮوه واﻗﻊ ﻧﻤﻲﺷﻮد. ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎن ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺑﺎ آن ﮔﺮوه از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻛﻪ ﻃﺒﻖ اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد از ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻣﺴﺘﺜﻨﻲ ﺷـﺪهاﻧـﺪ، ﺣﺬف ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ وﺟﻮد ﻧﻔﻮذ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ، واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان واﺣﺪ ﺗﺠﺎري واﺑﺴﺘﻪ ﺗﻠﻘﻲ ﺷﻮد.
ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري
20.ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ در ﻫﺮ ﻳﻚ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ و ﺳﻬﻢ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ از ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﻫﺮ ﻳﻚ از آﻧﻬﺎ ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮد (ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ دراﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 19 ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﺳﺖ).
ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ
21. ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ در ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، در ﺑﺨﺶ ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم، ﺟﺪا از ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ اراﺋﻪ ﺷﻮد.
23.ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎن ﺧﺎﻟﺺ ﻋﻤﻠﻴﺎت در ﺣﺎل ﺗﺪاوم ﻃﻲ دوره ﻛﻪ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤـﺖﻋﻨﻮان ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ذﻳﻞ ﺻﻮرت ﺳﻮد و زﻳﺎن ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ اراﺋﻪ ﺷﻮد.ﺳﻮدﻫﺎ و زﻳﺎﻧﻬﺎي واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻴﺰان ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و اﻗﻠﻴﺖ ﺑﻴﻦ آﻧﻬﺎﺗﺴﻬﻴﻢ ﺷﻮد.
24.ﺳﻬﻢ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ از ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺳﻬﻢ آﻧﺎن از ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺑـﻪ ﻋـﻼوه ﺳﻬﻢ آﻧﺎن از ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﺼﻴﻞ واﺣﺪ ﺗﺠـﺎري ﺑـﻪ ﺑﻌـﺪ ﻣﺤﺎﺳـﺒﻪ ﺷﻮد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺤﺼﻴﻞ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد آن ﺑﺨﺶ ﻛﻪ ﻗﺎﺑـﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ اﺳﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﻮد.
25.اﺳﺘﻔﺎده از ﻋﻨﻮان ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي وﺟﻮد ﺳﻘﻔﻲ در ﻣﻮرد ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻬﺎم دارﻧﺪﮔﺎن ﺣﻘـﻮق اﻗﻠﻴﺖ در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﻣﺒﺎﻟﻐﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ در ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ و ﺻﻮرت ﺳﻮد و زﻳﺎن ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﮔﺰارش ﻣﻲﺷـﻮد، ﻣﻴـﺰان داراﻳﻴﻬـﺎ و ﺑـﺪﻫﻴﻬﺎ و ﺳـﻮد و زﻳـﺎن ﻛـﻪ ﻗﺎﺑـﻞ اﻧﺘـﺴﺎب ﺑـﻪواﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻣﻨﻈﻮر ﺷﺪه در ﺗﻠﻔﻴﻖ را ﻧـﺸﺎن ﻣـﻲ دهد ﺳﻬﺎﻣﺪاراﻧﻲ ﻏﻴﺮ از واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ اﺳﺖ.
26.ﻃﺒﻖ اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺗﺨﺼﻴﺺ زﻳﺎن ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ زﻳﺎﻧﺪه ﺑﻪ ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم اﻗﻠﻴﺖ ، ﺣﺘﻲ اﮔﺮ ﻣﻮﺟﺪ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺪﻫﻜﺎر ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺷﻮد، اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ زﻳﺮا رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻜﺮدن اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﻣﻮﺟﺐ ﻣﻲ ﺷﻮد ﻛﻪ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﻴﻦ داراﻳﻴﻬﺎ و ﺑﺪﻫﻴﻬﺎ و ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻗﺎﺑـﻞ اﻧﺘـﺴﺎب ﺑـﻪ ﺳـﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ و ﻛﻞ ﮔﺮوه ﻣﺨﺪوش ﺷﻮد. زﻳﺎﻧﻬﺎي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋـﻲ اﻟﺰاﻣـﺎً ﺗﻮﺳـﻂ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺟﺒﺮان ﻧﻤﻲﺷﻮد و ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺪﻫﻜﺎر ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ، ﻣﻌﺮف ﺧـﺎﻟﺺ ﺑـﺪﻫﻴﻬﺎي ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ اﺳﺖ و ﻃﻠﺐ از اﻳﺸﺎن ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻲﺷﻮد.
27.اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻘﺮر ﻣﻲ دارد ﻛﻪ ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻛـﻪ ﺗﻤـﺎم ﺳﻬﺎم آن ﺑﻪﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ. ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻬﻢ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺷﻮد و ﻫﻴﭻ ﻣﺒﻠﻐﻲ ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ ﺗﺨﺼﻴﺺ ﻧﻴﺎﺑﺪ. اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺘﻮان ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖ در زﻣﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ را ﺑـﺮاورد ﻛﺮد.ﻟﻴﻜﻦ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻋﻤﻼً ﻣﻮﺟﺐ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻣﺒﻠﻐﻲ ﺑﺮاي ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﺮﺿﻲ ﻣﻲ ﺷﻮد ﭼـﻮناﻗﻠﻴﺖ ﻳﻜﻲ از ﻃﺮﻓﻬﺎي ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ در زﻣﺎن ﺗﺤﺼﻴﻞ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻧﻴﺴﺖ.
روﻳﻪﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري
28.ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﻳﻪﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﻳﻜﺴﺎن در ﻣﻮرد ﻣﻌـﺎﻣﻼت و ﺳـﺎﻳﺮ روﻳﺪادﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺷـﺮاﻳﻂ ﻳﻜـﺴﺎن رخ دادهاﻧـﺪ ، ﺗﻬﻴـﻪ ﺷـﻮد . ﭼﻨﺎﻧﭽـﻪ روﻳـﻪﻫـﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻳﻜﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻋﻀﻮ ﮔﺮوه ﺑﺎ روﻳﻪ ﺑﻜﺎر رﻓﺘﻪ در ﺗﻬﻴﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﺮاي ﻣﻌﺎﻣﻼت و ﺳﺎﻳﺮ روﻳﺪادﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻬﻲ ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﺷـﺮاﻳﻂ ﻳﻜـﺴـﺎن رخ دادهاﻧـﺪ، ﺗﻔﺎوت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﻣﺰﺑﻮر ﻫﻨﮕﺎم اﺳﺘﻔﺎده از آن ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺷﻮد.
ﺗﺎرﻳﺨﻬﺎ و دورهﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري
29.ﺑﺮاي ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و ﻛﻠﻴﻪ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﻳﻜﺴﺎن ﺗﻬﻴﻪ ﺷﻮد. ﻫﻨﮕﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻬﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﻳﻜـﺴﺎن ﻧﻴﺴﺖ. واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﺪ. ﻣﮕﺮ اﻳﻨﻜﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﻘﺪور ﻧﺒﺎﺷﺪ. در ﭼﻨﻴﻦ ﻣـﻮاردي ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺮاي آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺎل ﻣﺎﻟﻲ آن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﻴﺮد. ﻣـﺸﺮوط ﺑﺮ اﻳﻨﻜﻪ ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻴﺸﺘﺮ از ﺳﻪ ﻣﺎه ﻗﺒﻞ از ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل ﻣـﺎﻟﻲ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻧﺒﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ، وﻗﻮع ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ روﻳﺪادي در ﻓﺎﺻـﻠﻪ زﻣـﺎﻧﻲ ﻣـﺬﻛﻮر ﻛـﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻋﻤﺪهاي ﺑﺮ ﻛﻠﻴﺖ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻳﺪ از ﻃﺮﻳﻖ اﻋﻤـﺎل ﺗﻌـﺪﻳﻼت ﻻزم در ﺗﻬﻴﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرﺗﻬﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد. ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻃﻮل دوره ﮔﺰارﺷﮕﺮي و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻴﻦ ﺗﺎرﻳﺨﻬﺎي ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﺑﺎﻳﺪ در دورهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮔﺰارﺷﮕﺮي ﺑﺎﻫﻢ ﻳﻜﺴﺎن ﺑﺎﺷﺪ.
ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻼﺣﻈﺎت
30.ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴﺎت واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎﻳﺪ از ﺗﺎرﻳﺨﻲ ﻛﻪ ﻛﻨﺘﺮل آن ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺆﺛﺮ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ، در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﻣﻨﻈﻮر ﺷـﻮد.
ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﻧﺘـﺎﻳﺞ ﻋﻤﻠﻴـﺎت واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ واﮔﺬار ﺷﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ زﻣﺎن واﮔـﺬاري، در ﺻـﻮرت ﺳـﻮد و زﻳـﺎن ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ ﻣﻨﻈﻮر ﮔﺮدد. ﺗﻔﺎوت ﺑﻴﻦ ﻣﺒﻠﻎ ﺣﺎﺻﻞ از واﮔﺬاري واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ و ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي داراﻳﻴﻬﺎ ﭘﺲ از ﻛﺴﺮ ﺑﺪﻫﻴﻬﺎي آن در ﺗﺎرﻳﺦ واﮔﺬاري، ﺑﺎﻳﺪ در ﺻﻮرت ﺳـﻮد و زﻳـﺎن ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ ﺗﺤـﺖ ﻋﻨﻮان ” ﺳﻮد ﻳﺎ زﻳﺎن ﺣﺎﺻﻞ از واﮔﺬاري واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ“ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﺷﻮد.
31.ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﺨﺸﻲ از ﺳﻬﺎم واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ در ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎﺷﺪ اﻳـﻦ ﺳـﻬﺎم ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎمﺷﺪه ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺳﻬﺎم واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ در ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻳﻚ رﻗﻢ ﻛﺎﻫﻨﺪه، ﺟﺰء ﺣﻘﻮق ﺻﺎﺣﺒﺎن ﺳﻬﺎم واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ در ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲﻣﻨﻈﻮر ﺷﻮد.
ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮراﻧﻌﻜﺎس در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ
32.در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬاري در واﺣـﺪﻫﺎي ﺗﺠـﺎري ﻓﺮﻋـﻲ ﻛـﻪ ﻃﺒـﻖ اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 31 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ” داراﻳﻴﻬﺎي ﻏﻴﺮﺟﺎري ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻓﺮوش و ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺘﻮﻗﻒ ﺷﺪه“. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻳﺎ در ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ واﺣﺪ، ﺑﻪ ﻋﻨـﻮان ﻧﮕﻬـﺪاري ﺷـﺪه ﺑـﺮاي ﻓـﺮوش ﻃﺒﻘﻪﺑﻨﺪي ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎمﺷﺪه ﭘﺲ از ﻛﺴﺮ ذﺧﻴﺮه ﻛـﺎﻫﺶ داﺋﻤـﻲ در ارزش ﻳـﺎ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﺗﺠﺪﻳﺪ ارزﻳﺎﺑﻲ و ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ روﻳﻪ ﺣﺴﺎﺑﺪاري واﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬار در ﻣﻮرد ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬارﻳﻬﺎي ﺑﻠﻨﺪﻣﺪتﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 15 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ” ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬارﻳﻬﺎ “ ﻣـﻨﻌﻜﺲ ﺷﻮد. ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻛـﻪ ﻃﺒـﻖ اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺣـﺴﺎﺑﺪاري ﺷـﻤﺎره 31 ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ” داراﻳﻴﻬﺎي ﻏﻴﺮﺟﺎري ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻓﺮوش و ﻋﻤﻠﻴـﺎت ﻣﺘﻮﻗـﻒ ﺷـﺪه“. ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻳﺎ در ﻗﺎﻟﺐ ﻳﻚ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ واﺣﺪ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﮕﻬﺪاري ﺷﺪه ﺑﺮاي ﻓﺮوش ﻃﺒﻘـﻪﺑﻨـﺪي ﺷـﺪه اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻃﺒﻖ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻳﺎد ﺷﺪه ﺑﺮﺧﻮرد ﺷﻮد.
33.در روش ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎم ﺷﺪه درآﻣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻣﻴـﺰان ﺳـﻮد ﺗﻮزﻳـﻊ ﺷـﺪه از ﻣﺤـﻞ ﺳﻮدﻫﺎي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ. واﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻛﻪ ﭘﺲ از ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﺴﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ ﻣﻲﺷﻮد. ﺳﻮدﻫﺎي ﺗﻮزﻳﻊ ﺷـﺪه ﻣـﺎزاد ﺑـﺮ ﺳـﻮد اﻧﺒﺎﺷـﺘﻪ ﻳـﺎد ﺷـﺪه ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﺑﺎزﻳﺎﻓـﺖﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻣﺤﺴﻮب و از ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﻛﺴﺮ ﻣﻲﮔﺮدد.
34.ﻧﺤﻮه ﺑﺮﺧﻮرد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋـﻲ ﻣـﺴﺘﺜﻨﻲ ﺷـﺪه از ﺗﻠﻔﻴـﻖ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﻌﻜﺎس در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪاي ﺑﺎﺷﺪ. ﻛﻪ ﮔﻮﻳﻲ اﻳﻦ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬارﻳﻬﺎ از ﻧﻮع ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارﻳﻬﺎي ﻣﺸﺮوح در اﺳـﺘﺎﻧﺪارد ﺣـﺴﺎﺑﺪاري ﺷـﻤﺎره 15 ﺑـﺎ ﻋﻨـﻮان ” ﺣـﺴﺎﺑﺪاري ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارﻳﻬﺎ“ اﺳﺖ .
اﻓﺸﺎ
35 . ﻣﻮارد زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ اﻓﺸﺎ ﺷﻮد:
اﻟﻒ .ﻓﻬﺮﺳﺘﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻋﻤﺪه ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺎم ، ﻣﺤﻞ ﺛﺒﺖ ﻳﺎ اﻗﺎﻣﺘﮕـﺎه ﻗـﺎﻧﻮﻧﻲ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ، ﻧﺴﺒﺖ ﺣﻘﻮق ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻳﺎ ﻣﻴﺰان ﺳﻬﺎم ﺑﺎ ﺣـﻖ رأي (ﭼﻨﺎﻧﭽـﻪ ﻣﺘﻔـﺎوت ﺑﺎﺷـﺪ)در واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ.
ب . اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﻮرد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ :
1 . دﻻﻳﻞ ﻋﺪم ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ،
2 . ﻧﻮع و ﻣﺎﻫﻴﺖ راﺑﻄﻪ ﺑﻴﻦ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ و آن ﮔﺮوه از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻛـﻪ ﺑﻴﺶ از ﻧﺼﻒ ﺳﻬﺎم ﺑﺎ ﺣﻖ رأي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ، در ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻧﻴﺴﺖ،
3 . دﻟﻴﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮ آن ﮔﺮوه از واﺣﺪﻫﺎي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﭘﺬﻳﺮ ﻛﻪ ﺑﻴﺶ از ﻧﺼﻒ ﺳﻬﺎم ﺑﺎ ﺣﻖ رأي آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ اﺳﺖ.
ج . ﻣﺎﻫﻴﺖ و ﻣﻴﺰان ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻋﻤﺪه (ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل درﻧﺘﻴﺠﻪ ﻗﺮاردادﻫﺎي اﺳﺘﻘﺮاض ﻳـﺎ اﻟﺰاﻣﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ)در ﺗﻮان واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺮاي اﻧﺘﻘﺎل ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺗﺠـﺎري. اﺻـﻠﻲ در ﻗﺎﻟﺐ ﺳﻮد ﺳﻬﺎم ﻧﻘﺪي ﻳﺎ ﺑﺎزﭘﺮداﺧﺖ واﻣﻬﺎ ﻳﺎ ﭘﻴﺶ ﭘﺮداﺧﺘﻬﺎ، و
د . ﻧﺎم ، ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ و دوره ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﻣﻮاردي ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺰارﺷﮕﺮي آن ﺑﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﮔﺰارﺷﮕﺮي واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و دﻻﻳﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﺑـﺎ ﺗﺎرﻳﺦ ﻣﺘﻔﺎوت.
36.در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧـﻪ، ﺑﺎﻳـﺪ روش ﺣـﺴﺎﺑﺪاري ﺑﻜـﺎر رﻓﺘـﻪ در ﻣـﻮرد ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬاري در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ اﻓﺸﺎ ﺷﻮد .
37.در ﻣﻮاردي ﻛﻪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﻃﺒﻖ ﺑﻨﺪ 6 از ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘـﻲ ﻣـﺴﺘﺜﻨﻲ اﺳـﺖ،ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. اﻃﻼﻋﺎت زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺪ در آن اﻓﺸﺎ ﺷﻮد:
اﻟﻒ. ﺗﺼﺮﻳﺢ اﻳﻨﻜﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ، ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اﺳﺖ،
ب . ﺗﺼﺮﻳﺢ اﻳﻨﻜﻪ از ﻣﻌﺎﻓﻴﺖ ﺗﻠﻔﻴﻖ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ،
ج . ﻧﺎم و اﻗﺎﻣﺘﮕﺎه ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻧﻬﺎﻳﻲ ﻳﺎ ﻣﻴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ آن ﺑﺮاي ﻋﻤـﻮمﺑﺮاﺳﺎس اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺗﻬﻴﻪ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ،
د . ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬارﻳﻬﺎي ﻋﻤﺪه در واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ، ﺷﺎﻣﻞ ﻧـﺎم، ﻣﺤـﻞ ﺛﺒـﺖ ﻳـﺎ اﻗﺎﻣﺘﮕﺎه ﻗﺎﻧﻮﻧﻲآﻧﻬﺎ، درﺻﺪ ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ و درﺻﺪ ﺣﻖ رأي درﺻﻮرت ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮدن، و
ﻫ . روش ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺮاي ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬارﻳﻬﺎي ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺷﺪه ﻃﺒﻖ ﺑﻨﺪ (د).
ﺗﺎرﻳﺦ اﺟﺮا
38. اﻟﺰاﻣﺎت اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد در ﻣﻮرد ﻛﻠﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﻛـﻪ دوره ﻣـﺎﻟﻲ آﻧﻬـﺎ از ﺗـﺎرﻳﺦ 1385/1/1 و ﺑﻌﺪ از آن ﺷﺮوع ﻣﻲﺷﻮد، ﻻزماﻻﺟﺮاﺳﺖ .
ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺣﺴﺎﺑﺪاري
39. ﺑﺎ اﺟﺮاي اﻟﺰاﻣﺎت اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ﻣﻔﺎد اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻴﻦاﻟﻤﻠﻠﻲ ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 27 ﺑﺎ ﻋﻨـﻮان ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ و ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ رﻋﺎﻳﺖ ﻣﻲﺷﻮد.
ﭘﻴﻮﺳﺖ
ﻣﺒﺎﻧﻲ ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي
اﻳﻦ ﭘﻴﻮﺳﺖ ﺑﺨﺸﻲ از اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 18 ﻧﻴﺴﺖ.
ﻣﻌﺎﻓﻴﺖ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ از ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ
1 . در ﻧﺴﺨﻪ ﻗﺒﻠﻲ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺴﺎﺑﺪاري ﺷﻤﺎره 18 واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻛﻪ ﺗﻤﺎم ﻳﺎ ﺑﻴﺶ از 90 درﺻﺪ ﺳﻬﺎم آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﻳﺎ ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ در ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻳﻚ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد.
ﻧﻴﺎزي ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺗﻤﺎم ﺳﻬﺎﻣﺪاران اﻗﻠﻴـﺖ را ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻲآوردﻧﺪ. ﺷﺮط 90 درﺻﺪ و ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺳﻬﺎﻣﺪاران اﻗﻠﻴﺖ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﻳﺪ ﺣـﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ.
زﻳﺮا در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﻴﺖ، ﻛﺴﺐ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻳﻜﺎﻳﻚ آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻞ ﻛﺎري ﻫﺰﻳﻨـﻪﺑـﺮ و دﺷﻮار اﺳﺖ. راه ﺣﻞ ﻋﻤﻠﻲﺗﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ اﮔﺮ ﺳﻬﺎﻣﺪار اﻗﻠﻴﺖ از ﻋﺪم ﺗﻬﻴﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ آﮔﺎه ﺷﻮد. و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺧﻮد را اﺑﺮاز ﻧﻜﻨﺪ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﻛﻪ ﺧـﻮد ﻳـﻚ واﺣـﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ﺷﺮط اﺣﺮاز دﻳﮕﺮ ﺷﺮاﻳﻂ، ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻜﻨﺪ.
2 . ﻧﻴﺎزﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ اﺳﺘﻔﺎدهﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري اﺻـﻠﻲ ﻛـﻪ ﺳـﻬﺎم و ﺳﺎﻳﺮ اوراق ﺑﻬﺎدار آﻧﻬﺎ در ﺑﺎزارﻫﺎي در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑـﺎ ﺗﻬﻴـﻪ ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﻣﻲﺷﻮد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، اﻳـﻦﮔﻮﻧـﻪ واﺣـﺪﻫﺎي ﺗﺠـﺎري اﺻـﻠﻲدر ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺑﺎﻳﺪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻨﻨﺪ و ﻣﺸﻤﻮل ﻣﻌﺎﻓﻴﺖ ﻧﻤﻲﺑﺎﺷﻨﺪ.
داﻣﻨﻪ ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ
3 . در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻗﺒﻠﻲ، واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﻛـﻪ ﺗﺤـﺖ ﻣﺤـﺪودﻳﺘﻬﺎي ﺷـﺪﻳﺪ و ﺑﻠﻨﺪﻣـﺪت ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻲﻛﺮدﻧﺪ. ﺑﻄﻮري ﻛﻪ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﻳﻲ آﻧﻬﺎ در اﻧﺘﻘـﺎل وﺟـﻮه ﺑـﻪ واﺣـﺪ ﺗﺠـﺎري اﺻـﻠﻲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﻋﻤﺪه ﻟﻄﻤﻪ وارد ﻣﻲﺷﺪ، ﻣﺸﻤﻮل ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻧﺒﻮدﻧﺪ. وﺟﻮد ﻣﺤﺪودﻳﺖ در اﻧﺘﻘﺎل وﺟـﻮه ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﺒﻴﻦ ﻧﺒﻮد ﻛﻨﺘﺮل ﺑﺮ واﺣﺪ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﭘﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، اﻳﻦ ﺷﺮط در ﺗﺠﺪﻳـﺪﻧﻈﺮ
اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ
4 . ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ در اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮاﺳﺎس ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﻗﺎﺑـﻞ ﺗـﺸﺨﻴﺺ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﺷﻮد. در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ﻣﺒﺎﻟﻎ دﻓﺘﺮي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﻲﮔﺮدﻳﺪ. ﻛﻪ اﻳﻦ اﻣـﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻲﺷﺪ ﻳﻚ ﻗﻠﻢ داراﻳﻲ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ ﺑﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از دو ارزش در ﺗﺮازﻧﺎﻣﻪ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ ﻣﻨﻌﻜﺲ ﺷﻮد.
ﻣﺒﻠﻎ ﻳﻚ داراﻳﻲ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻬﻢ واﺣﺪ ﺗﺠﺎري اﺻﻠﻲ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎي ارزش ﻣﻨـﺼﻔﺎﻧﻪ در ﺗﺎرﻳﺦ ﺗﺤﺼﻴﻞ و ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ ﺑﻪ ﻣﺒﻠﻎ دﻓﺘﺮي ﻣـﻨﻌﻜﺲ ﻣـﻲﺷـﺪ. ﻛﻤﻴﺘـﻪ ﺑﺮﭘﺎﻳـﻪ ” ﺗﺌﻮري واﺣﺪ ﺗﺠﺎري“ در ﻣﻮرد ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ، ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺳـﻬﻢ اﻗﻠﻴـﺖ را ﺑﺮﻣﺒﻨـﺎيارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺧﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.
5 . ﺑﺮﺧﻲ از اﻋﻀﺎي ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ” ﺗﺌﻮري واﺣﺪ ﺗﺠﺎري“ اﻋﺘﻘﺎد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺳـﺮﻗﻔﻠﻲﺑﺮاي اﻗﻠﻴﺖ ﻧﻴﺰ ﺑﺎﻳﺪ اﻟﺰاﻣﻲ ﻣﻲﺷﺪ . ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ زﻳﺮ اﻳﻦ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد را ﻧﭙﺬﻳﺮﻓﺖ:
اﻟﻒ . ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﺗﻔﺎوت ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺳﺮﻣﺎﻳﻪﮔﺬاري ﺑﺎ ارزش ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺧـﺎﻟﺺ داراﻳﻴﻬـﺎيﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﻴﺺ اﺳﺖ و در ﻣﻮرد ﺳﻬﻢ اﻗﻠﻴﺖ، ﺑﻬﺎي ﺗﻤﺎم ﺷﺪه واﻗﻌﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد.
ب . ﺳﺮﻗﻔﻠﻲ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﺘﺴﺎب ﺑﻪ اﻗﻠﻴﺖ را ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺑﻪﮔﻮﻧﻪاي اﺗﻜﺎﭘﺬﻳﺮ اﻧﺪازهﮔﻴﺮي ﻛﺮد، ﭼﻮن اﮔﺮ 100 درﺻﺪ ﺳﻬﺎم ﻳﻚ ﺷﺮﻛﺖ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﺷﻮد ﺑﻬﺎي ﺗﻤـﺎم ﺷـﺪه آن ﻣﻤﻜـﻦ اﺳـﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﻤﺘﺮ از 100 درﺻﺪ ﺳﻬﺎم ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ.
ﺣﺬف روش ارزش وﻳﮋه
6 . در ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪارد، روش ارزش وﻳﮋه ﺑﺮاي اﻧﻌﻜﺎس ﺳـﺮﻣﺎﻳﻪﮔـﺬاري در واﺣـﺪﻫﺎي ﺗﺠﺎري ﻓﺮﻋﻲ در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺣﺬف ﺷﺪه اﺳﺖ. زﻳﺮا در ﺻﻮرﺗﻬﺎي ﻣﺎﻟﻲ ﺗﻠﻔﻴﻘﻲ اﻃﻼﻋﺎت ﻛﺎﻣﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺮوه اراﺋﻪ ﻣﻲﮔـﺮدد و ﻧﻴـﺎزي ﻧﻴـﺴﺖ ﻛـﻪ در ﺻـﻮرﺗﻬﺎي ﻣـﺎﻟﻲ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻧﻴﺰ از روش ارزش وﻳﮋه ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﺳﻄﺮي ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻲﺷﻮد، اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد.
